*اگر تو نبودی جهان، بی خنده های تو معنا
نخواهد داشت. اگر تو نباشی، هیچ بهاری ـ حتی اگر لبریز شکوفه باشد ـ دیدن ندارد.
اگر تو نبودی، باران ها همه دلگیر می شدند و هیچ مادری عاشقانه زیر باران ها، بی
چتر لبخند نمی زد. اگر تو نبودی، آسمان با همه حجم آبی اش، در چشم های همیشه خیس
هر پدری، دلگیرتر از چهار دیواری کوچکی می شد که به زندانی کوچک بیش نمی ماند.
***
*کودکان، باغچه هایی از امیدند که از شکوفه
های انار لبریز است. هر کودک، گلدانی ست که از زیباترین گل های معطر، خانه ها را
به نزدیک ترین بهارها گره زده است
***
*دنیای آزاد و زیبا حق طبیعی کودکان است ،
این یک هدیه ی ایزدی است ، پس آنرا از کودکان نگیریم .
***
*کاش میشد بچـگی را زنده کرد / کودکی شد
کودکانه گـریه کرد . . .
شعر قهر قهر تا قیامت را سرود ! / آن قیامت که دمــــی بیشتر نبود . . .
فاصله با کودکی هایمان چه کرد ؟ / کاش میشد بچگانه خـــــــــنده کرد!
***
هیچ کودکی خنگ نیست. هر کودکی در چیزی مهارت دارد. وظیفه ما این است
که آن را پیدا کنیم و پرورش دهیم.» رابین شارماکی .
***
مثل شربت های تلخ کودکی هایم
ناگوارایی !
ولی…
من را
مداوا می کنی.
***